پشتیبان

ورنت- یا همان بیت تورنت- از شهرت خوبی برخوردار نیست اما آیا می‌توان از آن به عنوان جایگزین ارزان‌تری برای ذخیره‌سازی ابری سنتی استفاده نمود؟

تورنت که بعضی نیز از آن به عنوان بیت تورنت یاد می‌کنند( گرچه بیت تورنت از لحاظ فنی نام پروتکل آن است)، یک ابزار اشتراک فایل بر مبنای فناوری نقطه به نقطه( p2p) است که جایگاه ویژه‌ای در میان کاربران علاقه‌مند به دانلود دارد. با وجود آن‌که این فناوری طی سالیان گذشته تا حدودی، جایگاه خود را از دست داده است – در گذشته برخی هکرها از محبوبیت تورنت استفاده کرده و بسیاری از فایل‌ها، به خصوص نرم‌افزارها را دستکاری نموده و سپس در تورنت به اشتراک گذاشتند- اما هنوز هم از زیرساخت جذابی برخوردار بوده و حتی می‌تواند پایه و اساس آینده ذخیره‌سازی ابری به شمار رود.

در واقع فناوری تورنت به کاربران این امکان را می‌دهد تا بدون هیچ واسطه‌ای، فایل‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارند. به عبارت دیگر تورنت مشتریان را قادر می‌سازد تا به جای دانلود، فایل‌های مورد نیاز را از واسط دیگری- مانند سرور- مستقیماً از روی سیستم کاربران دریافت کنند. به عنوان مثال تصور کنید یک نفر قصد دارد فایل خاصی را دانلود کند؛ اگر فرد مذکور، این فایل را از یک وب‌سایت عادی بارگیری( دانلود) نماید آن سایت باید تمام پهنای باند، فضای ذخیره‌سازی IOPS و دیگر منابع لازم برای تسهیل فرآیند دانلود را فراهم سازد. از سوی دیگر، چنانچه کاربر تصمیم بگیرد همان فایل را از یک تورنت دانلود کند، از یک سرویس گیرنده تورنت برای اتصال به مجموعه میزبان، معروف به Swarm استفاده خواهد کرد. این باعث می‌شود تا هر میزبان از انتقال کل آن فایل به کاربر معاف شده و در عوض هر میزبان در  swarm قطعات رمزگذاری‌شده فایل را به کاربر منتقل کند. پس از آن مشتری توسط رمزگشایی، مجدداً قطعات را به یکدیگر متصل نموده و پیگیر می‌شود که آیا تمامی قطعات را دریافت کرده است یا خیر؟ نکته جالب دیگر درباره تورنت نیز آن است که کاربر، پس از دریافت فایل مورد نظر می‌تواند به عنوان میزبان عمل کرده و آن را به افرادی که قصد دانلود دارند، ارسال نماید.

احتمالاً دوست دارید بدانید که تمامی این موضوعات چه ارتباطی با فضای ذخیره‌سازی ابری دارند؟

در حال حاضر تعداد بالایی از ارائه‌دهندگان ابر وجود دارند که هرکدام بخش عمده‌ای از ذخیره ابر را فراهم می‌سازند. با وجود آن‌که ابر به عنوان روشی ارزان برای ادامه تجارت شهرت دارد، اما قیمت برخورداری از فضای ذخیره‌سازی ابری نسبتاً بالا است و به طور معمول مشترکان باید علاوه بر پرداخت هزینه‌ای برای بارگذاری و بارگیری فایل‌ها، هزینه جداگانه‌ای نیز به صورت ماهیانه برای فضای ذخیره‌سازی خود پرداخت کنند.

علاوه بر آن، نگرانی‌هایی نیز در رابطه با ذخیره داده‌ها و اطلاعات حساس در ابر وجود دارد که شاید یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین آن‌ها حفظ امنیت و حریم خصوصی باشد. چنانچه یکی از ارائه‌دهندگان به داده‌های شما دسترسی پیدا کند، احتمالاً از این موضوع باخبر نخواهید شد.

حال سوال این‌که آیا می‌توان با استفاده از فناوری تورنت هزینه ذخیره داده‌ها را کاهش داده و در عین حال از رعایت اصول حریم شخصی نیز اطمینان حاصل نمود؟ در این روش به جای ذخیره‌سازی ابری داده‌ها روی سرورهای درون سازمانی، این اطلاعات به صورت رمزگذاری شده میان میزبان‌ها توزیع خواهد شد؛ بنابراین با این کار ضمن کاهش هزینه‌ها می‌توان اطمینان حاصل کرد که فرد دیگری کپی کاملی از داده‌های شما را در دسترس نخواهد داشت.

شرکتی با نام Bluezelle سعی دارد تا دقیقاً چنین کاری را انجام دهد. این شرکت قصد دارد تا در ابتدا از این تکنولوژی -به جای ذخیره‌سازی فایل‌های عمومی- برای ذخیره‌سازی دیتابیس( پایگاه داده‌ها) استفاده کند. ایده Bluezelle این است تا از طریق ترکیب فناوری تورنت با بلاک‌چین، تعداد زیادی میزبان به دست آورده تا بتواند فضای ذخیره‌سازی ابری ایمنی برای دیتابیس فراهم نماید.

البته در این زمینه اغلب سوال پیش می‌آید که میزبانان از کجا تأمین می‌شوند؟ به طور معمولswarms torrent از افرادی تشکیل شده است که به اشتراک فایل علاقه‌مند هستند. افرادی که فایلی را بارگذاری یا بارگیری می‌کنند نیز جزوی از این جامعه محسوب می‌شوند، مگر آن‌که از این کار امتناع ورزند. این اشتراک‌گذاری علنی منابع نشان می‌دهد که تورنت‌ها مکان مناسبی برای ذخیره اطلاعات حساس و مهم به شمار نمی‌روند.

با این حال، آنچه که Bluezelle انجام می‌دهد، ایجاد جمعیت میزبان بر یک اساس متفاوت است. درواقع به جای این‌که اعضای swarm از افرادی باشند که فایل‌ها را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند، این کامپیوترها متعلق به افرادی است که موافقت کرده‌اند تا Bluezelle بتواند ظرفیت استفاده نشده در رایانه‌هایشان را اجاره نماید( از آنجا که جمعیت زیادی، تنها بخش کوچکی از کل ظرفیت رایانه خود را مورد استفاده قرار می‌دهند، این روش بسیار منطقی‌تر به نظر می‌رسد).

در رابطه با امنیت و دسترسی به اطلاعات باید گفت همانطور که پیش‌تر نیز اشاره شد تمامی این داده‌ها، قطعات رمزگذاری شده‌ای هستند که در میان تمامی میزبانان پراکنده شده‌اند. از هر قطعه نیز چندین کپی وجود دارد تا اگر رایانه فردی دچار هر نوع مشکل- مانند آسیب به هارد دیسک- شد، داده‌ها از بین نروند. به علاوه از آنجا که داده‌ها در بلاک‌چین ذخیره شده‌اند، بدون مجوز قابل اصلاح نخواهند بود.

هنوز مشخص نیست که آیا فناوری تورنت در نهایت جایگزین مناسبی برای ذخیره‌سازی ابری خواهد شد یا خیر؟ با این وجود، واضح است که رویکرد تورنت چندین مشکل متداول در ذخیره‌سازی ابری را برطرف خواهد کرد.