راه‌کارهای ابری برای زیرساخت‌ فناوری اطلاعات دولتی

رایانش ابری برای سازمان های دولتی

فراگیری رایانش ابری از سرویس های تحت وب تا نرم افزارها و سپس زیرساخت ابری عمومی به مرورجای خود را در دنیای فناوری اطلاعات باز کرده است. تا چند سال دیگر مدل‌های سنتی در دیتا سنترها کاملا متحول و پردازش و تخصیص منابع و ذخیره‌سازی مبتنی بر فناوری‌های رایانش ابری خواهد بود. دراین میان سازمان‌های دولتی و نهادهای حکومتی همچنان در ورود به دنیای رایانش ابری تعلل می‌کنند. دغدغه‌های امنیتی و پروتکل های دست و پاگیر سازمان‌ها، هر تحول نو آورانه‌ای را با کندی غیر معمول روبه‌رو می‌کند. اما فناوری اطلاعات به هر حال راه خود را به هر سازمانی باز می‌کند.

ظهور فناوری ابر در بین دولتی‌ها

برای اولین بار در سال 2011 میلادی (اولین) مدیر ارشد فناوری اطلاعات فدرال ایالات متحده اقای «ویوک کاندرا» با سیاست Cloud First، فناوری ابری در دولت آمریکا را در اولویت قرارداد. این سیاست جدید از جنبه حیاتی برای کاهش هدررفت منابع و کمک به بهینه شدن زیرساخت دولت امریکا معرفی شده بود. در سه سال اول تنها 2درصد هزینه‌ها برای رایانش ابری هزینه شد و این نشان از رشد بسیار کند اقبال سازمان‌ها به رایانش ابری داشت.

اما در سال های اخیر طی گزارشاتی که دولت فدرال آمریکا ارائه می‌کند، استفاده از فناوری رایانش ابری در سازمان‌های دولتی و ایالت‌های مختلف سرعت بسیار بیشتری گرفته است.

AWS غول ابری شرکت آمازون اعلام کرده است محصول ابری اختصاصی دولت آمازون، GovCloud، شاهد رشد سالانه 221 درصدی از زمان ارائه این محصول در سال 2011 بوده است.

مایکروسافت هم به تازگی اعلام کرده است که بسته‌ی ابری مخصوص سازمان های دولتی با عنوان Microsoft Cloud for Government که شامل office 365 government، Dynamics CRM و Azure Government موفق به جذب بیش از 5.2 میلیون کاربر شده است.

با وجود موفقیت قابل ملاحظه ای که سیاست Cloud First کسب کرد، منتقدان خود را هم داشته است. از جمله اشکالاتی که در روند ارائه سرویس وب سایت بیمه سلامت دولتی آمریکا HealthCare.gov پیش آمد این نقد را به دولت فدرال وارد آورد که چرا در بکارگیری سرویس‌های ابر خصوصی ناشیانه و با تعلل عمل کرده است.

رایانش ابری برای سازمان های دولتی

کاهش هزینه‌های زیرساخت فناوری اطلاعات توجیح خوبی برای دولتی هاست

سازمان های دولتی با بهینه کردن زیرساخت فناوری اطلاعات خود از طریق مجازی سازی و رایانش ابری به صورت قابل توجهی، هزینه‌ی کمتری برای نگهداری، توسعه و به روزرسانی‌های فناوری زیر ساخت خود می‌پردازند.

سازمان‌هایی که به خاطر دغدغه‌های امنیتی مجبور به نگهداری دیتاسنترها در محل خودشان هستند و به ناچار خودشان با تامین امنیت دیتاسنتر، فرای درگیری همیشگی که با سخت افزارها و نرم‌افزارهای گوناگون و نگهداری آنها دارند روبه‌رو هستند، به راحتی، با بکارگیری فناوری رایانش ابری،workloads های فشرده‌ را با کمترین هزینه و نگرانی مدیریت می‌کنند. بنابراین سازمان می‌تواند بدون دغدغه، تمرکز خود را بیشتر بر بهینه کردن خدمات و فرایندهای درون سازمانی و برنامه‌های کاربردی بگذارد.

راه‌کار ابر خصوصی دولتی، مدیریت هوشمند منابع، جلوگیری و شناسایی تهدید و کلاهبرداری و مانیتورینگ برنامه‌های کاربردی سازمان را شامل می‌شود.به طور قطع می‌توان گفت بکارگیری یک مدل رایانش ابری، سازمان دولتی را در مقابل تغییرات و وقایع شغلی، چابک و پاسخگو می‌کند.

رفتن به عمق بیگ دیتا

سازمان های دولتی شانه به شانه‌ی شرکت‌های خصوصی بزرگ، حجم عظیمی از داده را تولید و ذخیره سازی می‌کنند. تقریبا غیر ممکن است که با نگاه انسانی به این حجم عظیم داده چیزی از آن استخراج کرد یا به نتیجه گیری دقیقی رسید. مدل‌های قدیمی توزیع و نگهداری داده‌ها ارزش آن را برای خود سازمان و در نهایت برای مالیات دهندگان کاهش می‌دهد.

بکارگیری یک مدل رایانش ابری پاسخی درست به نیاز تجزیه-تحلیل داده‌های بزرگ (Big Data) است. ابزار های مبتنی بر هوش مصنوعی و یادگیری ماشین و پردازش زبانی با سرعت و دقت بالا در یک مدل رایانش ابری عمل می‌کنند و به سازمان کمک می‌کنند تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرد. همچنین دسترسی به نتایج پردازش داده به واسطه فناوری ابری با بیشتری سرعت و دسترسی پذیری فراهم می‌شود. بنابراین تصمیم گیری‌ها و تصمیم سازی‌ها به وقت و با دقت بالا رخ می‌دهد.

رفع دغدغه‌های حق حاکمیت بر داده‌ها

وقتی صحبت از رایانش ابری و استخر داده‌هاست، مالکیت و دسترسی به داده‌ها سوالاتی را ایجاد می‌کند. قطعا هرگونه انتقال داده ها به سرویس های ابری مخصوصا ابری خصوصی نگرانی های از باب تغییر یا از دست رفتن داده‌ها ایجاد می‌کند.  تفاوت ذاتی بین مسئولیت پذیری در قبال داده ها به عنوان متولی و داشتن مالکیت کامل بر روی داده‌ها وجود دارد. علارغم این واقعیت که مالیکت قانونی داده ها برای مالک اصلی داده است، این نگرانی وجود دارد که ارائه دهنده‌ی سرویس ابر عمومی هر دونقش را تصاحب کند.

در همین راستا اتحادیه اروپا برای حذف این سردرگمی در تاریخ 25 می 2018 قوانین جدیدی برای حفظ حریم خصوصی و کنترل داده‌های شخصی وضع می‌کند.

یک دغدغه‌ی دیگر موضوعات پیچیده حقوقی، فنی و حکومتی است که میزبان داده‌های دولتی را شامل می‌شود. مشهور است، دولت‌ها از دیوارهای بتنی و اتاق‌های دربسته خوششان میاید ولی دنیای ابری مرزها را نه تنها در سخت افزارها بلکه در مکان‌های جغرافیایی هم درنوردیده. دراین میان چگونه می‌توان تشخیص داد کدام استانداری یا شهرداری یا سازمان و وزارت خانه بر چه بخشی از داده‌ها تسلط دارد؟ و چه کسی بر کدام داده ها حق حاکمیت دارد و می‌تواند در آنها تغییر دهد یا پردازشی کند؟

به نظر میاید بکارگیری ابر خصوصی تحت یک استاندارد یک‌پارچه ابری که از طرف نهاد های بالادستی و فناور تهیه شده است این امکان را به سازمان‌ها و نهادهای مختلف دولتی می‌دهد تا علاوه بر این‌که زیرساخت فناوری خود را با رایانش ابری بهینه و چابک و پاسخگو می‌کنند و تسلط و حاکمیت مورد نظر خود را بر داده‌های سازمان مطبوع خود پیاده می‌کنند، با استفاده از درگاه های استاندارد نسبت به سازمان های دیگر هم پاسخگو  باشند یا خدمات مورد نیاز خود را با سرعت و دقت بالایی دریافت کنند.

خودتان مستقر می‌کنید و خودتان هم امنیتش را تامین می‌کنید

موضوع امنیت، همیشه بحث اول نگهداری و پردازش داده‌های دولتی است. از این رو برای سازمان های دولتی حرکت به سمت ابر خصوصی راه‌کار درستی به نظر می‌رسد. علاوه بر این که یک زیرساخت مبتنی بر رایانش ابری ماندگاری و حفظ داده‌ها را تا حد بالایی تضمین می کند و همچنین هزینه‌های نگهداری به واسطه ی خودکار شدن بسیاری از فرایندها کاهش زیادی میابد این امکان برای سازمان ها فراهم است تا دغدغه‌های امنیتی خود را چه از نظر رمز نگاری داده ها و چه از نظر تعیین حق دسترسی و نظارت بر دسترسی کاربران به سهولت و با بیشترین نظارت اعمال کنند.

همین طور فناوری رایانش ابری این اجازه را می‌دهد تا در صورت نیاز به داشتن منابع پردازشی بیشتر تنها آن بخش منابعی که مورد نیاز است با حفظ کامل نگرانی‌های امنیتی در ابر عمومی پردازش شود در حالی که داده‌های مهم همچنان در امنیت کامل در ابر خصوصی باقی می‌مانند. راهکار ابر هیبریدی در این جا به کار سازمان هایی میاید که منابع ابر خصوصی شان در مقاطعی پاسخ گوی نیاز پردازشی شان نیست.

نتیجه‌گیری

رایانش ابری فرصتی شگفت انگیز برای یک انقلاب چشمگیر در نحوه مدیریت، پردازش و  اشتراک گذاری اطلاعات سازمان های دولتی فراهم آورده است. پرداختن به همه‌ی چالش های رایانش ابری برای یک سازمان دولتی می‌تواند دشوار و شاید نا ممکن بیاید. مخصوصا به دلیل ناآشنایی با نحوه استقرار و انتقال داده ها و برنامه های کاربردی به ابر دچار سختی و حتی سردرگمی شوند.

اما مسلما بهینه سازی روش‌های کهنه و قدیمی مدیریت منابع و نگهداری زیرساخت فناوری اطلاعات و رسیدن به استاندارد بالای حفط امینت و مدیریت منابع هر سازمان و نهادی را ناچار به سمت رایانش ابری سوق خواهد داد. در این راه باید با تعریف استانداردهای مناسب زمینه‌ی آشنایی و ترغیب سازمان ها به رایانش ابری را فراهم کرد و با بکار گیری متخصصین رایانش ابری و با استفاده از مدل های آزمایش شده ابر عمومی بهترین راه‌کار و مدل مختص سازمان را پیاده سازی و بکار گرفت.

با زیرساخت فراهمگرای پشتیبان آشنا شوید

پشتیبان یک پلتفرم اختصاصی جامع را ارائه کرده است تا فاصله‌ی بین زیرساخت‌های سنتی و ابرهای عمومی را پر کند. این راه‌کارها، زیرساخت همیشه آماده‌ای را ایجاد می‌کند که سرورهای معمولی و واحدهای ذخیره‌سازی و مجازی سازها به همراه قابلیت‌ مدیریت سراسری فرایندها و سیستم، در آن به صورت ویژه ای ادغام شده اند.