پشتیبان

استقبال از ابرهای عمومی روز به روز بیشتر می‌شود. آیا همگی باید به Public Cloud مهاجرت کنیم؟ من این طور فکر نمی‌کنم و می‌خواهم برای شما توضیح بدهم که چرا ابر عمومی برای همه مناسب نیست و چه وقت باید راه‌کار دیگری به نام ابر خصوصی را انتخاب کنیم؟

یک توسعه دهنده‌ی نرم‌افزار را در نظر بگیرید که برای اجرای برنامه‌ها و تست‌ نرم‌افزار خود به یک سیستم عامل (مثلا لینوکس) در حال اجرا نیاز دارد. ساده ترین کاری که این روزها انجام می‌شود استفاده از یک VM (ماشین مجازی) است. برایمان پوشیده نیست که این ماشین مجازی باید بر روی یک سرور ایجاد شده باشد. VM یک نرم‌افزار است و چیزی که یک نرم‌افزار برای اجرا شدن نیاز دارد یک سخت افزار است که وظایف پردازش و حافظه ذخیره سازی را در برعهده می‌گیرد.

  سومین چیزی که نیاز داریم جایی برای ذخیره کردن داده‌های ماشین مجازی‌مان است.  پس یک آرایه ذخیره سازی (Storage) را به کار می‌گیریم. حالا ماشین مجازیی داریم که روی یک سرور اجرا شده است و یک ذخیره ساز که داده‌های ما را ذخیره می‌کند. چهارمین کامپوننت، ابزاری است که سرور و ذخیره ساز را به هم مرتبط کند. پس ما به یک شبکه ذخیره سازی اطلاعات یا SAN نیاز داریم.  حالا ما یک شبکه اختصاصی داریم که سرورمان را به ذخیره‌ساز داده‌مان متصل‌ می‌کند. همچنین اگر قرار است به این ماشین مجازی از طریق اینترنت دسترسی داشته باشیم پس به یک شبکه متصل به اینترنت هم نیاز داریم.

اگر توجه کنید اینها تمام اجزای اساسی است که یک دیتا سنتر را تشکیل می‌دهند. در یک اکوسیستم سازمانی و با توجه به تجربه‌های گذشته و فعلی‌مان، اعتماد کردن به این اجزای مختلف و متفاوت که بدون کوچکترین اشکالی کارکنند برای‌مان مشکل است. هیچ فروشنده‌ی سروری به شما تضمین نخواهد داد که یک سرور برای شما کافیست و همین یکی برای شما بدون نقص کار خواهد کرد. پس حداقل برای داشتن افزونگی (Redundancy) نیاز به دوتا از این سرورها داریم و به همین ترتیب همه‌ی اجزا دوبرابر خواهند شد. و واضح است که باید این دوتا را به هم متصل کنیم.

در دیتاسنترهای مدرن چیزی که به این مجموعه اضافه شده است خوشه بندی (Clustering) تعدادی از سرورهای مشابه هم با Workload های مشابه است، تا بتوانند در یک مجموعه یک پارچه باهم کارکنند و منابع پردازشی و مموری بیشتری در اختیار ما قرا بدهند. این کار توسط یک هایپروایزر (HV) انجام می‌شود. HV نرم‌افزاری است که نه تنها سرورهای ما را به یک کلاستر تبدیل می‌کند بلکه اجرای ماشین‌های مجازی و مدیریت جابه‌جایی VMها از یک سرور به یک سرور در موقع تعمیرات یا از کار افتادن سخت افزار را بر عهده دارد. این دقیقا چیزی است که در مقیاس بزرگ تری در یک دیتاسنتر خصوصی شاهدش هستیم.

به تصویر بالا نگاه کنید. در قدم اول توسعه دهنده‌ی ما تنها به یک VM برای اجرا کردن کدها‌یش نیاز داشت. این همه پیچیدگی نه تنها هزینه ی زیادی برای ما دارد که عملا توسعه‌ی ما را متوقف و حتی غیر ممکن می‌کند. به عنوان یک شرکت که باید روی اصل کسب و کار تمرکز کند سروکله زدن با این درجه از پیچیدگی منطقی نیست. به همین دلیل است که ابرهای عمومی انقدر پرطرفدار شده اند.

ابر عمومی ساده ترین راه‌کار و نه لزوما بهترین است

یک ابر عمومی (Public Cloud) تنها یک رابط کاربری ساده در اختیار ما می‌گذارد تا مشخص کنیم چقدر پهنای باند، مموری و توان پردازشی نیاز داریم و تنها با یک کلیک ماشین مجازی خود را در ابر ایجاد کنیم.

این همان سادگی است که بدان نیاز داریم. بدون سرکله زدن با پیچیدگی‌های  دیتا سنتر وزیرساخت خصوصی تنها با یک کلیک ماشین مجازی ما آماده کار است. اما فراموش نکنیم در یک ابر عمومی هم، همه‌ی آن اجزای دیتاسنترها وجود دارند و ندیدن ما دلیلی بر حذف و نادیده‌گرفتن آنها نیست. چیزی که شما در مدل اولیه دیتا سنتر خصوصی ندارید همان رابط کاربری ساده است. در یک دیتا سنتر خصوصی برای تعامل یا تعمیرات هر کدام از اجزای استوریج، سرور، نتورک و san با رابط‌های کاربری مختلف و متخصصین مختلفی سروکار دارید هر بخشی پشتیبانی مخصوص به خود و لایسنسهای خودش را دارد. پس برایمان ساده تر است تا از یک ابر عمومی استفاده کنیم.

اما ابر عمومی هم مشکلات خودش را دارد. اگر داده‌های ما از نظر حفظ حریم خصوصی و از نظر کسب و کارمان بسیار بسیار مهم باشند و انتشار بخشی از آن هم کل کسب و کار یا امنیت اطلاعات ما را به خطر می‌اندازد برای استفاده از ابر عمومی باید کمی تامل کنیم و همه‌ی جوانب را درست بسنجیم.

این واقعیت که نمی‌دانیم در ابر عمومی چه کسی به داده‌های ما دسترسی دارد یا چه کسی می‌تواند با شیطنت به آنها دسترسی پیدا کند چالش بزرگی پیش روی شرکت‌های بزرگ و سازمان‌های دولتی و خصوصی است. از طرف دیگر استاندارد های زیادی برای برنامه های کاربردی و سازمان اعمال شده است تا امنیت اطلاعات شرکت، کارمندان و ارباب رجوعان و کاربران را تامین و تضمین کنند. در چنین شرایطی ابر عمومی با همه ی تضمین هایی که به شما می دهد راه‌کار درجه یکی برای ما نیست.

اینجاست که ما به ابر خصوصی نیاز داریم. در یک ابر خصوصی رابط کاربری ساده و مدیریت آسان زیرساخت را با امنیت و سکیوریتی بالای یک دیتاسنتر خصوصی ترکیب می‌کنیم. حالا همه‌ی مزایای سادگی و مقیاس پذیری Cloud در زیرساخت فناوری اطلاعات خصوصی ما وجود دارد و می توانیم با تعیین حق دسترسی‌ها و رعایت پروتوکل های تحمیل شده از طرف سازمان یا رگولاتوری‌ها صدردصد امینت داده‌های مان را تضمین کنیم.

کوهستان ابری پشتیبان راه‌کار ابر خصوصی شماست

ما در فضای ابری پشتیبان یک پلتفرم ابری یک پارچه توسعه داده ایم که از مجموعه ی نرم افزارهای متن باز مورد استفاده در ابرهای عمومی و شخصی سازی‌های ما در پشتیبان تشکیل شده است. این پلتفرم در یک مهاجرت سریع و تقریبا بدون درد! در همان دیتاسنتری که هم اکنون در محل خودتان در اختیار دارید مستقر شده و ابر خصوصی را شما تشکیل می‌دهد. کوهستان ابری پشتیبان با استفاده از تکنولوژی Hyper-Converged Infrastructure  (به اختصار HCI) ابر خصوصی شما را مستقر می‌کند. صددرصد تحت مالیکت سازمان و بدون تحریم. با استفاده از دانش و تجربه ی پشتیبان در پیاده سازی زیرساخت‌های ابری خصوصی، تمامی روندها و مدیریت منابع انسانی و هزینه‌ها در سازمان شما، بهینه خواهد شد تا تمرکز شما فقط بر روی توسعه برنامه‌های کاربردی و کسب و کار و وظایف سازمان و شرکت شما باشد. کافیست با ما تماس بگیرید تا بهترین راه‌کار مهاجرت به ابرها را با توجه به نیازمندی‌هایتان به شما پیشنهاد دهیم.